Szczepko i Tońko

Dziś 86 rocznica powstania Polskiego Radia i uruchomienia pierwszej stałej rozgłośni w Polsce. Z tej okazji chciałbym opowiedzieć o chyba najpopularniejszych postaciach w historii radia, czyli Szczepku i Tońku. Jeden z czytelników zapytał ostatnio skąd wzięły się te imiona.

Szczepko i Tońko – to postaci wymyślone przez Wiktora Budzyńskiego na potrzeby audycji radiowej „Wesoła Lwowska Niedziela” (później „Wesoła Lwowska Fala”). Ich odtwórcami byli aktor i spiker radiowy Kazimierz Wajda (Szczepko) i znany lwowski adwokat Henryk Vogelfänger (Tońko). Szczepko i Tońko to gwarowe lwowskie zdrobnienia od imion Szczepan i Antoni. Dlaczego akurat te imiona? Kazimierz Wajda mieszkał na Gródku niedaleko kościoła św. Elżbiety porównywanego przez Lwowian do wiedeńskiego kościoła św. Szczepana. Z kolei Henryk Vogelfänger pochodził z Łyczakowa, gdzie znajdował się kościół św. Antoniego. Stąd Szczepan i Antoni.

W słuchowiskach radiowych występowali jako Szczepko i Tońko (a właściwie w gwarze lwowskiej jako Szczepku i Tońku) i właśnie pod tymi imionami znała ich cała Polska. Dziś mało kto pamięta, że obie te postacie miały także nazwiska: Szczepko nazywał się Szczepan Migacz, a Tońko – Antoni Tytyłyta. Były to nazwiska w pewnym stopniu odzwierciedlające ich charakter. Szczepko był bystry i wygadany, wręcz nieco przemądrzały, Tońko natomiast nieporadny i średnio rozgarnięty.