Degradacja taśmy nitro

Dziś pokażemy wam co z upływem czasu dzieje się z taśmą nitro i czym grozi przechowywanie jej w niewłaściwych warunkach.

Taśma nitro jest tworzywem organicznym i naturalną jej cechą jest to, że z czasem ulega rozkładowi. Proces ten przebiega bardzo nieregularnie i niejednolicie. Czasem zdarza się, że taśma przez dziesięciolecia zachowana jest w bardzo dobrym stanie, aż nagle zacznie się jej gwałtowny rozkład.

Pierwszą oznaką degradacji taśmy nitro są żółtawe przebarwienia. Towarzyszy im także charakterystyczny zapach. W nieco bardziej zaawansowanym stadium rozkładu przebarwienia zmieniają się w rdzawe plamy:

Taśma filmowa składa się z dwóch warstw: podłoża (czyli samego celuloidu) i emulsji światłoczułej, na której zapisany jest obraz. Kiedy podłoże zaczyna się rozkładać, emulsja blednie i w efekcie zapisany na niej obraz zanika. Spowodowane jest to ulatnianiem się tlenków srebra, które powodują zaczernienie emulsji, czyli po prostu rejestrują obraz. Najpierw pojawiają się wyblaknięcia na krawędziach taśmy, potem obraz niemal całkowicie zanika.

Na tym etapie taśma jest już bardzo delikatna i staje się krucha. Taka taśma zaczyna się lepić i wydziela się z niej kleista substancja z wyglądu podobna do miodu.

W kolejnym stadium degradacji taśma zlepia się w jednolitą masę o szklistym miodowym kolorze. Jest krucha i łatwo się łamie.

Dodatkowo zwoje taśmy pokrywają się rdzawym proszkiem. Proszek taki z wyglądu podobny jest do rdzy, jest jednak bardzo miękki i puszysty. Jest także silnie trujący i wydziela bardzo intensywny, duszący zapach.

Ostatecznie taśma ulega sproszkowaniu.

W niskiej temperaturze i odpowiedniej wilgotności procesy te zachodzą dużo wolniej, dlatego tak ważne jest aby taśmy nitro przechowywać w odpowiednich i jak najbardziej stabilnych warunkach. Poza tym gazy ulatniające się z degradującej taśmy przyspieszają jej degradację. Aby to spowolnić należy takie taśmy regularnie przewijać i wietrzyć.